Να ξαναβγούμε όλοι στους δρόμους

 Στον 7 χρόνο της πιο άγριας καπιταλιστικής επίθεσης στα δικαιώματα μας, η εργατική τάξη και  ο εργαζόμενος λαός δεν ζουμε απλά με στερήσεις, αλλά με τις επιπτώσεις της απόλυτης εξαθλίωσης. Η αστική τάξη εκμεταλευόμενη την κρίση προχωρά χρόνο-χρόνο σε μια στρατηγικού χαρακτηρα επίθεση.Στόχος τους να μας σπρώξουν οσο μπορούν πιο βαθειά στα τάρταρα, για να μην σηκωθούμε εύκολα και να εξαντλούμε την όποια κινητικότητα-αντίδραση μας σε μάχες οπισθοφυλακής( για το α΄ή β΄αίτημα), δίχως να στοχεύουμε να αλλάξουμε-ανατρέψουμε την ΟΛΗ κατάσταση.Στοιχειώδη δικαιώματα μας εχουν κατακρεουργηθεί, χωρίς ακόμα να έχουμε δει τον πάτο του βαρελιού.

Αγαπητοι συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
σε λίγες ημέρες ψηφίζονται τα νέα επώδυνα μέτρα, με πάνω απο 100 προαπαιτούμενα για το 2017 – ’18 – ’19 και βάλε, που:
– πετσοκόβουν  πάλι τις συντάξεις για 13η φορά,
– αλλάζουν το εργασιακό τοπίο και καταργούν την Κυριακάτικη αργία κτυπώντας κι άλλο τα δικαιώματα υπέρ των εργοδοτών,
– προχωρουν σε νέα μεγάλη φορολεηλασία μέσω της μειωσης του αφορολόγητου – μέχρι και ο εργαζόμενος των 400 ευρώ θα τους πληρώνει φόρο 1,50 μισθό. Τα λαϊκά νοικοκυριά που έχουν πια υπερχρεωθεί, θα απειλούνται καθημερινά από κατασχέσεις ακόμη και πλειστηριασμό σε ό,τι έχουν και δεν έχουν.
– ξεπουλάνε τα πιο βασικά κοινωνικά αγαθά μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ. Η “ρυθμισμένη” ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών για ανεξόφλητους λογαριασμούς θα γίνει όπλο στυγνού εκβιασμού μας στα χέρια πολυεθνικών.

Κυνικά και προκλητικά, ο πρωθυπουργός Τσίπρας ισχυρίζεται ότι “αν ο κόσμος δεν συμφωνούσε με την πολιτική μας, θα είχε βγει στους δρόμους”. Μας κοροϊδεύεουν κατάμουτρα. Την απογοήτευση, το σοκ και την αδράνεια (προς το παρόν)από τα πλατιά λαϊκά στρώματα (την οργή κάνουν πως δεν την ακούν), την παρουσιάζουν σαν συναίνεση στη σφαγή μας.

Να σηκώσουμε το γάντι. Λευκή πετσέτα δεν πετάμε.

Η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί  με την πάλη της  εργατικής ταξης,των φτωχών λαικών στρωμάτων που θα ανακόψει την πορεία φτωχοποίησης και εξαθλίωσής μας.

Για να σπάσει ο άγριος κύκλος των Μνημονίων και της απόλυτης φτώχειας, πρέπει να σπάσει ο κύκλος της ανάθεσης και της αναμονής των όποιων κοινοβουλευτικών εξελίξεων με ένα νέο Μεσία.

Η εργατική τάξη και οι οργανώσεις της χρειάζεται ν΄αποκτήσουν δική τους φωνή, όχι του  εργοδοτικού γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που προκήρυξε με μεγάλη καθυστέρηση 24ωρη Γενική απεργία στις 17 Μάη.

Είναι ανάγκη να επιδιώξουμε την μέγιστη συσπείρωση των αγωνιζόμενων κομματιών στο εργατικό κίνημα, του λαού στις γειτονιές. Να οργανώσουμε πρωτοβουλίες για την επιτυχία της απεργίας καθώς και άλλα αγωνιστικά γεγονότα ενάντια στην ψήφιση των μέτρων του 4ου μνημόνιου και της βαρβαρότητας. Να  συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να  ανέβει η αυτοπεποίθηση του κόσμου της δουλειάς ότι μπορεί  να οργανωθεί,  να παλαίψει και να νικήσει, στηριζόμενος στα δικά του πόδια.

Απευθύνουμε κάλεσμα προς όλες τις συλλογικότητες γειτονιάς, τις εργατικές λέσχες, τα ταξικά σωματεία και τους συντονισμούς  τους να ξαναβρεθούμε στους δρόμους και τις πλατείες,ο λαός και η νεολαία του ΟΧΙ, που παρα την απογοήτευση δεν ηττηθήκαμε. Από ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ, με την εμπειρία των αγώνων ολης της προηγούμενης περιοδου,να γίνουμε ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ.