ΠΗΓΗ: “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”
Νίκος Μπελαβίλας, αναπλ. καθηγητής ΕΜΠ, πρόεδρος Δ.Σ. «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.»
Δύο ρημαγμένα αστικά συμπλέγματα: Αγορά της Κυψέλης και Στοά Εμπόρων. Ας μην ξεχάσουμε ότι το πρώτο, σημαντικό μεσοπολεμικό τοπόσημο της Φωκίωνος Νέγρη, δεν κατεδαφίστηκε, χάρη στην εγρήγορση και στην ευαισθησία περιοίκων και λογίων. Σήμερα είναι τόπος καινοτομίας, πολιτισμού και επιχειρηματικότητας μετά την αποκατάστασή του από τον Δήμο
Αθηναίων. Το δεύτερο, η Στοά Εμπόρων, ξαναπαίρνει ζωή χάρη στην αλλαγή πλεύσης που χάραξε το υπουργείο Εργασίας, με το πρόγραμμα για την αξιοποίηση περίπου 70 ακινήτων της κεντρικής Αθήνας με όρους οικονομικής και κοινωνικής ανταπόδοσης. Η επιτυχής συνέργεια με τον δήμο οδηγεί στη δημιουργία μιας εστίας προβολής και δράσης για μικρές κοινωφελείς επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, το ΚΣΝΜ έθεσε σε καθεστώς προστασίας όλο το όμορφο μνημειώδες αυτό κτίριο του 1949 μαζί με τις παραδοσιακές εμπορικές χρήσεις του ισογείου του. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το άνοιγμα των κενών καταστημάτων της πλατείας Θεάτρου. Εκεί εκκρεμεί ακόμη η εφαρμογή του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού του 2010. Αυτά είναι τα δεδομένα. Η ερώτηση είναι: Θα αντέξουν αυτές οι δράσεις; Προφανώς ναι!
Τις βλέπουμε να ξεφυτρώνουν από παντού, κυρίως από νέους επιχειρηματίες και ανθρώπους του πολιτισμού. Πρωτοβουλίες χαμηλής έντασης που δείχνουν τη στροφή για την ανακατοίκηση του κέντρου της Αθήνας. Οχι μόνον αντέχουν, αλλά πείθουν τις δημόσιες και αυτοδιοικητικές αρχές να τις υιοθετήσουν. Οι ολοκληρωμένες χωρικές επενδύσεις του Δήμου Αθηναίων με χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής στοχεύουν και σε αυτό. Το πρόγραμμα των ακινήτων των ασφαλιστικών ταμείων, το ίδιο. Το στρατήγημα της νέας κρατικής εταιρείας «Ανάπλαση Αθήνας», διαδόχου της καταργημένης Εταιρείας Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων, προσανατολίζεται προς τον ίδιο στόχο: την ανάκαμψη του «μεγάλου ιστορικού κέντρου» της πρωτεύουσας, όχι μόνο γύρω από την πλατεία Συντάγματος, αλλά στη ζώνη από την Εθνική Πινακοθήκη έως την Κυψέλη, το Κουκάκι και την Ακαδημία Πλάτωνος. Ο συντονισμός, οι συνέργειες και ο μακροπρόθεσμος υποβοηθητικός σχεδιασμός μπορούν να εγγυηθούν τη μακροβιότητα αυτής της τάσης. Τα σημάδια δείχνουν ότι πάει καλά.