Με αφορμή τις συνεχιζόμενες δοτές δημοσιεύσεις για το δήθεν “πράσινο Μουσείο” των Μπακογιάνννη-Μενδώνη στο αρχαιολογικό Άλσος της Ακαδημίας Πλάτωνα, γράφει ο Μανώλης Κλώντζας**,  αρχαιολόγος. Το σχέδιο είναι ουσιαστικά η οικοπεδοποίηση ενός αρχαιολογικού χώρου, μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

<<Το κεφάλαιο όλο και με μεγαλύτερη ένταση ανατρέπει και καταστρέφει την “Κληρονομιά μας” όπως ακριβώς ανατρέπει και καταστρέφει τη ΖΩΗ και την ιστορικότητα. Για να πετύχει κάτι τέτοιο χρησιμοποιεί το γνωστό εκμεταλλευτικό εργαλείο του Καρτεσιανού αναγωγισμού που σε τελική ανάλυση ανάγει τον άνθρωπο σε Δραγουμάνο της ζωής και του πολιτισμού. Επιστρατεύει τον ιδεαλιστικό διαχωρισμό της φύσης σε “φυσικό και πολιτιστικό “περιβάλλον”.

Δυστυχώς όμως σήμερα στη νέα φυσική ιστορική εποχή που το κεφάλαιο και οι κεφαλαιοκρατικές σχέσεις έχουν προκαλέσει δεν υπάρχει ΝΏΕ για να διασώσει τη ΖΩΗ. Οι αστικές συστημικές επιστήμες της κληρονομιάς ούτε θέλουν ούτε μπορούν να υπερασπιστούν την Κληρονομιά που δεν είναι μόνο “Ανθρώπινη” και τη ΖΩΗ ως τέτοια.

•Ο χώρος της Ακαδημίας Πλάτωνα πρώτα απ’ όλα είναι αναγνωρισμένο μνημειακό σύνολο που προστατεύεται απ’ τις ανθρωπογενείς επεμβάσεις μέσω των διεθνών συμβάσεων και συνθηκών.

• Το μνημειακό οικοσύστημα του που είναι μέρος του αστικού χώρου – Η όποια μνημειακότητα ή ιστορικότητα του ανατρέπεται με την κατασκευή Μουσείου.

Ο “μπολιτισμός” μας ανατρέπει ζωή! Το τεχνητό πράσινο δεν είναι ζωή! Είναι ζωή ζόμπι. Αισθητηριακά προβάλει στις αισθήσεις μας ίσως και ως ζωή αλλά είναι αποδεδειγμένο απ’ τις φυσικές επιστήμες και τις επιστήμες της συμπεριφοράς πως δεν είναι. Πρώτα απ’όλα η νεκρή ύλη άλλων γεωλογικών εποχών θα εισέλθει στην ζωντανή βιόσφαιρα.

• Μετατρέπουμε ένα μνημειακό σύνολο της “Ολόκαινου” φυσικής ιστορικής εποχής σε αρχαιολογικού χαρακτήρα ντεκόρ εντός Γεω-στρωματογραφικού πλαισίου της “Ανθρωποκαίνου”. (περισσότερα για την Ανρθωποκαίνο περίοδο από τον συγγραφέα, μπορείτε να δείτε εδώ)

– Έτσι μετατρέπουμε τα τελευταία υπολείμματα ζωής σε νεκρή ύλη.

• Οι κοινωνικές οργανώσεις, οι σύλλογοι τα σωματεία οφείλουν να υπερασπιστούν την ζωή και την ιστορικότητα – μνημειακότητα του φυσικού ιστορικού τοπίου.

Τα τελευταία τετραγωνικά ΖΩΗΣ έχουν δικαίωμα στην ύπαρξη. Η ΖΩΗ δεν είναι μόνο ανθρώπινη ούτε συνδέεται με την (“πράσινη”)φαντασία μας. Είναι πολυεπίπεδη και αντικειμενική. Είναι πλούτος και πολιτισμός. Είναι δικαίωμα για τους κατοίκους και τους εργαζόμενους του αστικού οικοσυστήματος.

** Μανώλης Κλώντζας, αρχαιολόγος Ερευνητικό Iνστιτουτο Φυσικής -Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Ερευνητικό ινστιτούτο ARCHAIA Brno . Επιτροπή πολιτών Ιεράπετρας και Διεθνής Οργανισμός για την Κληρονομιά OurworldHaritage