Στις 9 Ιανουαρίου η δημοτική αρχή Κ. Μπακογιάννη ανέβαλε τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με επιχείρημα πως δεν υπάρχουν θέματα προς συζήτηση. Η παράταξη Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα μέσω του δημοτικού της συμβούλου Παναγιώτη Κεφαλληνού πρότεινε προς συζήτηση 15 φλέγοντα θέματα για το δήμο Αθήνας… Διαβάζουμε την επιστολή προς τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου κ. Σκιαδά. (Η επιστολή εστάλη και στις άλλες δημοτικές παρατάξεις).

Η δημοτική αρχή ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στην προγραμματισμένη από την ίδια συνεδρίαση για τις 9/1/23,όπως μας ενημέρωσε ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου και ΑΝΕΒΑΛΕ την συνεδρίασή !! Φαίνεται ότι τα προβλήματα των Αθηναίων -κατά την άποψη της δημοτικής αρχής- έχουν βρει τη λύση τους στα 3,5 χρόνια που βρίσκεται ο κ. Μπακογιάννης στον θώκο του δημάρχου και ως εκ τουτου έχει την πολυτέλεια να ακυρώνει τα Δημοτικά συμβούλια. 

Εμείς επιμένουμε ότι υπάρχουν πολλά ΑΛΥΤΑ θέματα για συζήτηση  στο δημοτικό συμβούλιο και απαιτείται να συνεδριάσει με τα παρακάτω θέματα, που έχουν μπει κατα διαστήματα από φορείς-κατοίκους και δημοτικές παρατάξεις και η πλειοψηφία αρνείται να συζητήσει.

Προτείνουμε λοιπόν να προχωρήσουμε στην συζήτηση των παρακάτω θεμάτων:

1. Η κατάσταση των σχολικών συγκροτημάτων στο δήμο Αθήνας( επάρκεια αιθουσών- κτιρίων ανα περιοχή και η ιδρυση κατασκευή νέων- η δομική κατάσταση των υπαρχόντων- το πρόγραμμα επισκευών και αποκατάστασης βλαβών- η άρση των επικινδυνοτήτων που έχουν εντοπιστεί- η αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων ηλεκτρικών-μηχανολογικών εγκαταστάσεων- οι επιδιορθώσεις των αύλειων χώρων κλπ).

Διαβάζουμε την αναλυτική ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα που αποκαλύπτει το σκοπό των παρεμβάσεων της δημοτικής αρχής Μπακογιάννη με την σταδιακή εμπορευματοποίηση όλων των ελεύθερων δημόσιων χώρων. Για τους κατοίκους, μόνο “πάρκα τσέπης” και πολλά τους είναι…

Η πόλη παραδίδεται κομμάτι-κομμάτι στην επιχειρηματικότητα για την κερδοφορία του κεφαλαίου, με τη δημοτική αρχή απλό μεσάζοντα

Να αντισταθούμε πριν χάσουμε τη ζωή μας!

Εδώ και δυόμιση χρόνια, το φαινόμενο της επίθεσης στην κατοικία, τις χρήσεις που την υποστηρίζουν και στους ελεύθερους δημόσιους χώρους, βασικές ανάγκες των κατοίκων του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας, οξύνεται. Ο «εξευγενισμός» γίνεται στο πλαίσιο του δόγματος «Νόμος, Τάξη, Κέρδη».

​Υπάρχει ενιαίο επιχειρησιακό σχέδιο και είναι εναντίον μας.

Ξεκίνησε με τις εκκενώσεις κτηρίων από το 2019. Με τη δικαιολογία της «πάταξης της εγκληματικότητας», μικρά προσφυγόπουλα με τις οικογένειες τους εκδιώχθηκαν. Σήμερα οι χώροι αυτοί έχουν εγκαταλειφθεί, μια βόλτα από τα κτίρια θα μας πείσει: ερημιά, σκοτάδι, υποβάθμιση. Με το επιχείρημα της πάταξης της ανομίας, ελεύθεροι και δημόσιοι χώροι αφήνονται στην παρακμή χωρίς συντήρηση και καθαριότητα. Τα Εξάρχεια μετατρέπονται σε αστυνομοκρατούμενη περιοχή, σε κάθε γωνία υπάρχει κλούβα των ΜΑΤ. Περιοχές ολόκληρες συκοφαντούνται ως χώροι εμπορίας ναρκωτικών, ενώ η αστυνομία σπρώχνει τις μαφίες σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, όπου επιλέγει το επιχειρησιακό σχέδιο. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν:

• Ο «Μεγάλος Περίπατος» (από το καλοκαίρι του 2020)

Μετά από την ανάπλαση της πλατείας Ομονοίας, όπου εν πολλοίς μεγαλοξενοδόχοι σχεδίασαν ένα σκέτο σιντριβάνι-φόντο για τα ξενοδοχεία τους και έβαλαν τον Κ. Μπακογιάννη να παρακάμψει κάθε νομιμότητα για να το υλοποιήσει, η δημοτική αρχή συνεχίζει να ξεδιπλώνει περήφανη τα σχέδιά της για το κέντρο της πόλης. Αυτά συνεχίζουν να είναι όχι απλά εκτός, αλλά και ενάντια στις πραγματικές ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας των κατοίκων και χρηστών της Αθήνας. Ο πολυδιαφημισμένος «Μεγάλος Περίπατος» είναι πρώτα και κύρια ένα βασικό κομμάτι στο ευρύτερο σχέδιο της έντονης τουριστικοποίησης της Αθήνας και παράδοσης του κέντρου της στο τουριστικό κεφάλαιο.

Τα πάντα για το κέντρο

Βεβαίως μιλάμε για ακόμα ένα έργο βιτρίνας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ουσία και ότι γίνεται απλά για το φαίνεσθαι, αντιθέτως η τουριστικοποίηση και η εκδίωξη των κατοίκων είναι σαφείς και ουσιαστικότατοι στόχοι. Πρόκειται όμως και για ακόμα μια μεγαλεπήβολη παρέμβαση αποκλειστικά στοχευμένη στο κέντρο, η οποία μοιάζει να αγνοεί τις πολυάριθμες άλλες γειτονιές της πόλης, λαϊκές περιοχές κατοικίας και χαμηλότερων στρωμάτων, που έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη από σχετικές επεμβάσεις και μέριμνα.

Αντιθέτως, μέσω του «Μεγάλου Περιπάτου» οι γύρω περιοχές διατρέχουν τον κίνδυνο της εγκατάλειψης, αλλά κυρίως της κυκλοφοριακής επιβάρυνσης από τα οχήματα για τα οποία το κέντρο γίνεται όλο και λιγότερο προσπελάσιμο. Οι ελλείψεις σε βασικές μελέτες, όπως χωρικό-πολεοδομικό σχέδιο και Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, εκτός από την προχειρότητα και την αντιδημοκρατικότητα των διαδικασιών, είναι ενδεικτικές και για την αδιαφορία απέναντι σε τέτοια ζητήματα. Το χάος της Πανεπιστημίου είναι μάρτυρας αυτού. Αντίστοιχη μοίρα μάλλον αντιμετωπίζουν και ζητήματα για την προσβασιμότητα από ΑμεΑ.