Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα sepolianet

Αν ισχυρίζονται μερικοί «κακοήθεις», ότι ο ΡανΤαΠλαν της πολιτικής απολαμβάνει ασυλίας από την συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ της χώρας, τότε τι θα έπρεπε να πούμε για την ασυλία του Δημάρχου Αθηναίων από την ίδια πλειοψηφία μέσων ενημέρωσης, μιας και πρόκειται για το χρυσό παιδί της Νεοδημοκρατικής παράταξης και την ενσάρκωση του ελπιδοφόρου μελλοντός της;

Ο σημερινός Δήμαρχος, αφού πέρασε από Καρπενήσι και Περιφέρεια Στερεάς συνεχίζει την πολιτική του εκπαίδευση και παίρνει τα πτυχία του «παίζοντας» στον Δήμο Αθηναίων. Παντού επιτυχίες έχει στο νέο παιχνίδι του! Έφτιαξε το κέντρο της Αθήνας με τον Μεγάλο Περίπατο, βελτίωσε το μικροκλίμα της Ομόνοιας με τους απορροφητήρες, γέμισε την πόλη «πάρκα τσέπης», οραματίζεται την διπλή ανάπλαση, προτείνει την επαναφορά του πράσινου δακτύλιου, καθαρίζει την πόλη τόσο καλά που αυτή έχει αλλάξει όψη, φτιάχνει δρόμους και τελευταία επισκευάζει και τα πεζοδρόμια… Αυτή είναι η εικόνα που παίρνουμε από τα ΜΜΕ, τα οποία άκριτα δέχονται αυτά που τους σερβίρουν οι παρά τω δημάρχω αλλά και ο ίδιος με απανωτές συνεντεύξεις του.

Με κάνουν όλα αυτά και αναρρωτιέμαι όμως συνεχώς. Εγώ που ζω; Γιατί δεν βλέπω όλη αυτή την πρόοδο; Τι βιώνω σαν κάτοικος Σεπολίων, μιας γειτονιάς του Δήμου Αθήνας; Βλέπω πραγματικά γύρω μου την καθαριότητα και τα φώτα στους δρόμους; Βλέπω πράγματι περισσότερο πράσινο; Βλέπω καλύτερο μικροκλίμα (sic);

Έτοιμο το δεύτερο «πάρκο τσέπης» στην Αθήνα, ανακοίνωσε ο δήμος Αθηναίων. Με κόστος ενός χορηγού βεβαίως. Κι έτσι ανοίγει και για την Ακαδημία Πλάτωνος η “παράδοση” του Πάρκου σε ιδιωτικά συμφέροντα. Όπως συνέβη και στο Λόφο Στρέφη, στο Λόφο Φιλοπάππου, στον Εθνικό Κήπο…Ο Κώστας Μπακογιάννης δεν έχασε την ευκαιρία να φωτογραφηθεί στις γλάστρες της εταιρείας “Ηρακλής” που πλήρωσε για το “Πάρκο τσέπης”. Ακολουθεί παρακάτω η ανακοίνωση του δήμου Αθηναίων:

Κώστας Μπακογιάννης: Διεθνείς πρακτικές χωρίς κόστος για τους Αθηναίους

Η Αθήνα, όπως πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, «υποφέρει» από την έλλειψη δημόσιου-ελεύθερου χώρου. Η δόμηση των προηγούμενων δεκαετιών και οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στην πόλη, προκάλεσαν «ασφυξία» που απλώθηκε, πέρα από το κέντρο, σε πολλές γειτονιές.