Λάβαμε από την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα και αναδημοσιεύουμε:

Η αποχώρηση του εργολάβου PRODEA Investments από το σχέδιο «ανάπλασης» στον Λόφο του Στρέφη, όπως και η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε σύννομο το αίτημα των κατοίκων για προσωρινή διαταγή αναστολής των εργασιών στην Ακαδημία Πλάτωνος, αποτελούν κάποιες πρώτες, μικρές αλλά συνάμα σημαντικές, νίκες του πολύμορφου κινήματος υπεράσπισης των δημόσιων χώρων, που έχει ξεσπάσει στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα χαιρετίζει τους χιλιάδες κατοίκους και τις δεκάδες συλλογικότητες που κινητοποιήθηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, απέναντι στην ασυδοσία του Δήμου και των μεγάλων κατασκευαστικών επιχειρήσεων.

Γράφει η Νέλλη Πουλοπούλου** To πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος δεν κινδυνεύει μόνο ως χρηστικός τόπος για την ανθρώπινη ανάπαυση από τον αστικό ιστό. Ούτε μόνο ως πράσινος πνεύμονας. Κινδυνεύει να χαθεί ένα σπάνιο φυσικό τοπίο, ασύλληπτης αξίας. Το αρχαιολογικό άλσος στέκεται έτσι, με αυτή τη μορφή, σαν άλσος, χιλιάδες χρόνια. Και αυτό συμβαίνει γιατί από συγκεκριμένο σημείο περνούν τρία διαφορετικά ρέματα. Ένα έρχεται από την Κυψέλη, ένα από το λόφο Σκουζέ και ένα από τον προφήτη Δανιήλ, Κάτω από τα πόδια μας είναι διαμορφωμένο ένα δίκτυο ρεμάτων. Κυκλοφορούσε ελεύθερο πριν το μπαζώσουν και έρεε προς τον Κηφισό. Η μορφολογία του … Συνεχίστε νὰ διαβάζετε Άλσος Ακαδημίας Πλάτωνα: Κινδυνεύει να χαθεί ένα σπάνιο φυσικό τοπίο, ασύλληπτης αξίας

Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για το Πράσινο, τη (μη) φροντίδα των δέντρων στο αρχαιολογικό Άλσος, την πολιτική αδιαφορίας και κοροϊδίας των δημοτικών αρχών στο δήμο Αθήνας, ακούστηκαν στη συγκέντρωση- ενημέρωση που οργάνωσαν την Κυριακή 28 Μαϊου οι: Πρωτοβουλία αγώνα για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και η Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού- Ακ. Πλάτωνα- Σεπολίων. Η συγκέντρωση ήταν ένας ακόμη σταθμός στις κινητοποιήσεις που συνεχίζουν από το 2021 κάτοικοι και Συλλογικότητες ενάντια στο σχέδιο εμπορευματοποίησης των Κώστα Μπακογιάννη -Λίνα Μενδώνη που θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί ουσιαστικά ένας από τους σημαντικούς πνεύμονες πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας και να αλλοιωθεί ο ο … Συνεχίστε νὰ διαβάζετε Μιλώντας για την προστασία των δέντρων με τη γλώσσα τους, τη γλώσσα του χρήματος!

Σκάβοντας για την Πολιτεία του Πλάτωνα >>> Αν ο στόχος ήταν η ουσιαστική ανάπλαση, θα περιελάμβανε εφαρμογή της Πολεοδομικής Μελέτης του δήμου Αθήνας του 2013, όπου προβλέπεται εφαρμογή του σχεδίου πόλης στην περιοχή, κυκλοφοριακές μελέτες, κατασκευή δικτύου ομβρίων, διάνοιξη τυφλών δρόμων, κατασκευή γηπέδων και μεγάλης παιδικής χαράς, την ανολοκλήρωτη διαμόρφωση των γειτονικών ¨λαχανόκηπων”. >>> Η υποβάθμιση και η διαρκής εγκατάλειψη της περιοχής πρώην ΒΙΟΠΑ αποδεικνύει πως η δημοτική αρχή Μπακογιάννη ουδόλως ενδιαφέρεται για τους κατοίκους της Ακαδημίας Πλάτωνα. Η ανάπλαση του αρχαιολογικού άλσους της Ακαδημίας Πλάτωνα, που υπεγράφη πριν από 2 χρόνια μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού και δήμου Αθηναίων, εξελίσσεται σε … Συνεχίστε νὰ διαβάζετε Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην πόλη ενάντια στο σχέδιο άλωσης του αρχαιολογικού Άλσους από Μενδώνη-Μπακογιάννη.

Μενδώνη-Μπακογιάννης παρουσιάζουν μακέτες καταστροφής του Άλσους Ακαδημίας Πλάτωνος εν μέσω της τραγωδίας-έγκλημα στα Τέμπη. Οικοπεδοποιούν έναν αρχαιολογικό χώρο για να παραδώσουν αδόμητη γη σε συμφέροντα real estate. Κανένα ενδιαφέρον για το περιβάλλον, τις ανάσες ζωής. Ετοιμάζονται να κόψουν δεκάδες δέντρα, να αλλοιώσουν το Άλσος, να το χτίσουν, όταν σε άλλες χώρες μετατρέπουν τους δρόμους σε ποδηλατόδρομους και αυξάνουν το αστικό πράσινο. Οι αστικοί υπαίθριοι χώροι στις πόλεις μας με τη σφραγίδα Μενδώνη-Μπακογιάννη πεθαίνουν κι αυτοί.Διαβάζουμε και αναδημοσιεύουμε το εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο.

Η περιπέτεια με την πανδημία εμφάνισε την εγγενή παθογένεια και δυσκολία των ελληνικών πόλεων στο να υποστηρίξουν  την υπαίθρια αναψυχή με οργανωμένα μέσα.

Λέξεις/Εικόνες: Λένα Αθανασιάδου

Οι ελληνικές πόλεις αποτελούν το κύριο ανθρωπογενές ενδιαίτημα της χώρας και από τα μισά του 20 αι. και έπειτα δέχονται ανθρώπους αδιαλείπτως, συγκεντρώνοντας άνω του 50% του συνολικού πληθυσμού της. Η προτίμηση των Ελλήνων στο να ζουν στην πόλη και να επιλέγουν επαγγέλματα συνδεδεμένα με την κοινωνικο-οικονομική εξέλιξη και ευημερία της είναι γεγονός. Αυτή η προτίμηση αντικατοπτρίζει επίσης την προσπάθεια απομάκρυνσης του αγροτικού τους παρελθόντος, της επαφής τους με το τοπίο της υπαίθρου και σε προέκταση με τη φύση.

Οι ελληνικές πόλεις δεν διαθέτουν ικανοποιητικό ποσοστό υπαίθριων χώρων, ιδιαιτέρως πράσινων χώρων και φυτικών ειδών. Επιπλέον, οι δημοτικές υπηρεσίες διαχείρισης και συντήρησης του ελάχιστου πρασίνου είναι υποστελεχωμένες με μη εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο δεν προέρχεται από εξειδικευμένες σπουδές τεχνολογικής ή/και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο τίτλος του ‘κηπουρού’ στην Ελλάδα ποτέ δεν συνδέθηκε με κοινωνική αναγνώριση, σε αντιδιαστολή με χώρες του εξωτερικού που το συγκεκριμένο επάγγελμα εκτιμάται ιδιαιτέρως από το κοινό. Δεν υπάρχει επομένως κηποτεχνική παιδεία στην Ελλάδα ικανή να υποστηρίξει την πολυπλοκότητα της δημιουργίας χώρων πρασίνου, αλλά κυρίως  τη διαχείριση και συντήρηση των χώρων αυτών.  Η επιτακτική ανάγκη της αύξησης πρασίνου στις πόλεις, της δημιουργίας ποιοτικών υπαίθριων χώρων και της ικανοποιητικής και ορθολογικής συντήρησής τους, είτε των σκληρών  (δάπεδα, καθιστικά, φωτισμός κ.ά) είτε των φυσικών (φυτά, νερό, έδαφος) στοιχείων που διαθέτουν, δυστυχώς ως επί το πλείστων, έρχεται από μια μειοψηφία πολιτών, ως κίνηση bottom up.