Μετά την εμπειρία των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού σε όλη τη χώρα -και ιδίως στη Βόρεια Εύβοια και την Αττική-, αναδείχθηκε ακόμη πιο επιτακτικά η αναγκαιότητα για άμεση και ουσιαστική προστασία του φυσικού πλούτου και κάθε ζωής που εξαρτάται από αυτόν. Η αναγκαιότητα αυτή, που μέσα στη συγκυρία της προϊούσας κλιματικής κρίσης τίθεται πια με όρους βιωσιμότητας, εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλά στις κυβερνητικές προτεραιότητες. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, το περιβάλλον μας, φυσικό και αστικό, αντιμετωπίζεται όχι ως ζωτικό αγαθό αλλά ως «εμπόρευμα», οι παρεμβάσεις στο οποίο γίνονται με όρους «αγοράς» και με κριτήριο την κερδοφορία των επιχειρήσεων, όπως μαρτυρά και ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος Χατζηδάκη του 2020, τον οποίο έρχεται να ολοκληρώσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη για τις «στρατηγικές επενδύσεις».

Στο πλαίσιο αυτά, την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Αττικής¹ εκδήλωση-συζήτηση στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος σε σχέση με το ζήτημα της προάσπισης του χαρακτήρα των ελεύθερων δημόσιων χώρων στις πόλεις και τις γειτονιές μας. Στη διάρκειά της, δόθηκε βήμα σε μέλη πρωτοβουλιών κατοίκων που αγωνίζονται ενάντια στην εμπορευματοποίηση και την εκχώρηση σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα των λιγοστών ελεύθερων δημόσιων χώρων που έχουν απομείνει στις γειτονιές της Αττικής.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μεταφορά εμπειρίας από κάτοικο του χωριού Στροφυλιά της Βόρειας Εύβοιας, η οποία έζησε από κοντά τις εφιαλτικές ημέρες των πυρκαγιών και αναφέρθηκε στην κατάσταση στον τόπο σήμερα και τις άμεσες ανάγκες των κατοίκων, τονίζοντας τη σημασία να συνεχιστεί το πολυεπίπεδο κύμα αλληλεγγύης προς τις πληγείσες περιοχές.

Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Η προάσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων είναι ευθύνη μας…”

Για να ανασαίνουμε στις γειτονιές μας, υπερασπιζόμαστε τους ελεύθερους – δημόσιους χώρους

Συζήτηση – συλλογική κουζίνα – μουσική

Κυριακή 17/10, από τις 11:30 μμ στο Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα (θεατράκι – είσοδος από Τριπόλεως & Μοναστηρίου)

Διανύουμε μία περίοδο που η επίθεση από την μεριά της κυβέρνησης δυναμώνει σε όλα τα επίπεδα. Η πανδημία, που εξελίσσεται ακόμα και έχει στοιχήσει πάνω από 15.000 νεκρούς, δεν φρέναρε την υλοποίηση των αντιλαϊκών πολιτικών, αλλά αντίθετα αποτέλεσε άλλοθι, αφορμή και ευκαιρία για την υλοποίησή τους.

Στην Υγεία διαλύει αντί να ενισχύσει το ΕΣΥ, την στιγμή που αυτό κράτησε όρθιο το Λαό στην πανδημία. Στην Εργασία η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, αλλά και το χτύπημα της δυνατότητας υλοποίησης απεργίας, πιέζει ακόμα περισσότερο την πλειοψηφία των εργαζόμενων στη ζώνη της οριακής επιβίωσης. Αφήνει το λαό απροστάτευτο από το κύμα ακρίβειας στην ενέργεια την στέγη και την διατροφή, πετώντας τα συνήθη ψίχουλα για τους πιο φτωχούς. Στην παιδεία συνεχίζει την προσπάθεια για διάλυση του δημόσιου και ενιαίου χαρακτήρα της, προσπαθώντας μέσα από την αξιολόγηση να δημιουργήσει σχολεία, δασκάλους και μαθητές πολλών ταχυτήτων και πάλι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Η καταστολή και ο περιορισμός των ελευθεριών, αναγκαία για να περνάνε όλα τα υπόλοιπα μέτρα, βρίσκεται στην καθημερινότητα μας και γίνεται μανιώδης προσπάθεια να εμπεδωθεί σαν μία φυσιολογική συνθήκη.

Συνεχίστε νὰ διαβάζετε “Το τσιμέντο δεν σώζει, ανασαίνουμε στους ελεύθερους δημόσιους χώρους”