Πέρασαν κιόλας 5 χρόνια. Με την απουσία της Γεωργίας Ξάνθη παρούσα όσο ποτέ άλλοτε. Δεν φεύγουν πράγματι, οι οι καλοί μας φίλοι. Ποτέ. Η Γεωργία βρίσκεται σε κάθε ενέργεια και πράξη μας για τη γειτονιά, την Ακαδημία Πλάτωνα, αυτή που τόσο αγάπησε. Είχα ετοιμάσει ένα μικρό βιβλιαράκι με κείμενα της, δυο χρόνια μετά το άδικο φευγιό της, νάμα σε πονεμένη μνήμη. Δεν ήταν γραφτό να εκδοθεί, ήρθε η πανδημική κρίση, σκορπίσαμε, κλειστήκαμε, αγωνιστήκαμε. Είναι καιρός να βγει στο φώς, τα δικά της κείμενα είναι, όλα αυτά που δημοσιεύονται συχνά σε διάφορες σελίδες, δίνοντας την τόσο δροσερή πνοή της, το ευαίσθητο πνεύμα της. Η Γεωργία αγαπούσε με πάθος τη γειτονιά και τους ανθρώπους της. Και δεν ανεχόταν, μισούσε με πάθος, τους αγενείς, τους υποτακτικούς, τους υποκριτές- κολαούζους της εξουσίας και τους φασίστες. Για τη Γεωργία μας το βιβλίο, τη φίλη μας που σημάδεψε με χνάρι ανεξίτηλο κομμάτι της ιστορίας σε αυτή τη γειτονιά.
Ματίνα Παπαχριστούδη